Objawy lęku separacyjnego u psa oraz sposoby na rozwiązanie problemu

Psy nie lubią być same

Jeśli masz w domu psa to pewnie przeżywasz w związku z tym wiele radości i darzysz swojego pupila wszystkim co najlepsze. Psy jak żadne inne zwierzęta potrafią zaprzyjaźnić się z człowiekiem i okazywać mu wiele miłości i zainteresowania. Na pewno jak wychodzisz z domu twój pies okazuje smutek i ciężko ci go zostawiać. Jak wracasz zaś jest wielka radość a pies domaga się pieszczot i spędzania wspólnie czasu na spacerach i zabawie. Co jednak jeśli twoja nieobecność powoduje, że pies zachowuje się źle a sąsiedzi skarżą się na wycie, pisk lub szczekanie słyszalne z twojego mieszkania podczas twojej nieobecności? Możliwe, że twój zwierzak cierpi na tak zwany lęk separacyjny i z powodu twojej nieobecności cierpi nie tylko on, ale i sąsiedzi.

Zachowanie psa gdy zostaje sam

Lęk separacyjny pojawia się, gdy pies czuje niepokój o dużym natężeniu. Pojawia się on w chwili gdy zwierzak zostaje sam w domu. Może to objawiać się różnymi zachowaniami, najczęściej jest to wycie, szczekanie a często również niszczenie przedmiotów w domu. Na ten rodzaj lęku może cierpieć nawet czterdzieści procent psów. Jeśli zauważysz u swojego psa podobne objawy nie zwlekaj i skontaktuj się ze specjalistą, ponieważ lęk separacyjny powoduje cierpienie zwierzęcia a dodatkowo im dłużej jest nieleczony tym bardziej trudno jest skutecznie pracować z psem.
Przyczyną nieodpowiedniego zachowania psa poza lękiem gdy jego właściciel znika z pola widzenia, może być również strach przed małą, zamkniętą przestrzenią. Pies może również przestraszyć się na przykład burzy czy hałasów pochodzących z zewnątrz bądź innych mieszkań. Kolejną przyczyną może być po prostu brak zajęcia, czyli nuda. Jeśli pies pozostawiony jest samemu sobie i zaczyna się nudzić szuka sposobów na rozwiązanie tej sytuacji co często kończy się bałaganem w mieszkaniu albo zniszczonymi rzeczami.

Psy ze schroniska

Na zmaganie się z lękiem separacyjnym są narażone w sposób szczególny psy ze schronisk, które wcześniej zawiodły się na człowieku, zostały zwyczajnie porzucone. Z tego samego powodu w grupie podwyższonego ryzyka znajdują się psy, które miały wielu właścicieli, wędrowały z rąk do rąk. Jednak nie jest to reguła, na lęk separacyjny cierpią również psy, które od małego przebywają w jednej rodzinie.
Kolejną przyczyną może być brak przyzwyczajenia psa do pozostawania w domu bez opiekunów. Jeśli ktoś decyduje się na psa ponieważ akurat z różnych powodów ma dużo czasu i przebywa w domu, a po jakimś czasie wraca do obowiązków i zostawia psa samego na kilka godzin wówczas pies narażony jest na wystąpienie u niego lęku separacyjnego. Dlatego warto pamiętać o tym, żeby przyzwyczajać pupila do samodzielnego przebywania w domu chociaż na dwie albo trzy godziny dziennie.
Przyczyną lęku separacyjnego mogą być też złe doświadczenia przebyte w domu, gdy pies był w nim sam. Na przykład jeśli przestraszył się jakiegoś niepokojącego dźwięku, gdy nikogo nie było w domu może bać się kolejnej takiej sytuacji gdy zostanie sam.

Czego do szczęścia potrzebuje pies?

Niepokojące zachowania

Pies cierpiący na lęk separacyjny poza wymienionymi wcześniej objawami może również podążać za właścicielem w każdej sytuacji, węszeniem, tarzaniem się, mieć problemy ze skupieniem uwagi. Pies może również ganiać ogon albo podwijać go. Może również być apatyczny, odmawiać jedzenia albo picia.
Jak widać objawy i przyczyny lęku separacyjnego mogą być naprawdę różne. Jeśli podejrzewasz że twój pupil może zmagać się z lękiem separacyjnym nie zwlekaj i skontaktuj się ze specjalistą. Takim specjalistą jest behawiorysta, który zdiagnozuje problem psa i dobierze odpowiednie metody współpracy z pupilem. Dzięki wczesnej diagnozie pomożesz swojemu psu a prawdopodobieństwo osiągnięcia sukcesu zwiększy się.